Budując wizję naszego projektu jako punkt wyjścia postawiliśmy przed sobą idee, które zostały zawarte w wizji i misji PSE S.A., na którą składają się takie wartości jak: niezawodność, wiarygodność i odpowiedzialność.
Zlokalizowany w Radomiu obiekt to budynek użytkowy o jednoznacznie określonej funkcji, dla którego kluczową jest sprawa zapewnienia ciągłości działania i bezpieczeństwa niezależnie od negatywnych czynników zewnętrznych. Podstawowym zadaniem stało się więc doskonałe zintegrowanie sfery architektury z jego technologicznym przeznaczeniem. Dlatego skoncentrowaliśmy się na zaprojektowaniu budynku:
– uporządkowanego pod względem funkcji i bryły – o czytelnej strukturze przestrzennej – od poziomu zagospodarowania terenu, aż do detalu architektonicznego,
– współczesnego – którego forma tworzy spójną całość z wypełniającą go funkcją, wyposażonego w środki techniczne, które powinny eliminować lub ograniczać skutki ewentualnych awarii,
– zapewniającego przyjazne warunki pracy i możliwość spędzania czasu w budynku i przestrzeni, która go otacza,
– pro-eko poprzez redukcję zużycia energii i emisji CO2, wykorzystanie źródeł odnawialnych, odzysk wody i energii słonecznej, zachowanie zieleni istniejącej, ukształtowanie bryły budynku tak, by zieleń ta stała się istotnym elementem przestrzeni, użycie rodzimych gatunków, wprowadzenie zieleni na dachach budynku, oddzielenie ruchu kołowego od strefy dziedzińca wolnej od samochodów, promowanie ekologicznej komunikacji poprzez odpowiednią infrastrukturę dla rowerzystów i samochodów elektrycznych.
Zależało nam, by ogromna waga technologicznej strony przedsięwzięcia - projektowany kompleks stanowi obiekt specjalnego znaczenia dla pracy Krajowego Systemu Energetycznego - nie przysłoniła wymiaru ludzkiego, w którym będą funkcjonowali przyszli pracownicy Kompleksu, i kontekstu lokalnego – aby nowoprojektowany obiekt stał się istotnym elementem rozwoju tej części Radomia, wzbogacającym jego tkankę miejską, pozytywnie wpływającym na otaczające środowisko naturalne i miejscową społeczność.
Perspektywę, z której postrzegany będzie projektowany kompleks budynków stanowi południowa obwodnica Radomia – ulica Anny Walentynowicz. Pierwszy plan kompozycji utworzyła bryła budynku biurowego. Jej płaszczyzna stanowi wizualną wizytówkę obiektu. Otwarta, przeszklona elewacja, w powiązaniu z jasnym kolorem wykończenia pozwala na nawiązanie dialogu ze strefą publiczną. Jednak połączenie otwartej formy, ze zdecydowaną ortogonalną linią elewacji wypełniającej niemal całą szerokość działki, to też wskazanie, że poza tą granicą znajduje się już sfera “prywatna” przeznaczona wyłącznie dla bezpośrednich użytkowników.
Obiekt zaprojektowano w formie lekkiej struktury złożonej z wyodrębnionych modularnych brył, dedykowanych poszczególnym strefom funkcjonalnym. Moduły te zestawiono ze sobą w kształcie litery U. Elementem wiążącym poszczególne bryły jest wspólny masywny poziom przyziemia, który, dzięki wykończeniu w formie płyt betonowych, kontrastuje z ażurową konstrukcją kondygnacji wyższych. Poziom ten stanowi mocną i stabilną bazę funkcjonalną i komunikacyjną łącząc strefę biurową, operatorską i technologiczną.
Układ brył budynku w formie litery U pozwolił na uzyskanie wewnętrznego dziedzińca, na który otwierają się pomieszczenia strefy operatorskiej i część pomieszczeń biurowych. Prywatna, rekreacyjna strefa dziedzińca została domknięta od strony zachodniej poprzez, zachowane i uzupełnione nowymi nasadzeniami, skupiska zieleni wysokiej. Centralne położenie przestrzeni zielonej czyni ją dostępną dla wszystkich użytkowników obiektu. Poszczególne strefy funkcjonalne, nanizane na komunikacyjny szkielet, okalają tę strefę, a zieleń wnika do wnętrza strefy wspólnej i rozprzestrzenia się na dachy kondygnacji bazowej. Dzięki temu, podobnie jak w przypadku prawdziwego serca, natura staje się nie tylko źródłem tlenu, ale też miejscem relaksu i uzupełnienia energii do działania – źródłem jego siły i witalności. Pozwala uniknąć alienacji poszczególnych grup i staje się czynnikiem spajającym daje możliwość interakcji, wspólnej identyfikacji i budowania wzajemnych relacji w społeczności ludzi zgromadzonych w strukturze. W powiązaniu z przestrzenią głównej osi komunikacyjnej wprowadza dodatkową wartość w otwarte przestrzenie funkcjonalne rozlokowane w pobliżu, stanowiąc ich naturalne przedłużenie
Oparcie realizacji projektu na oprogramowaniu BIM jest dodatkowym czynnikiem służącym optymalnemu ukierunkowaniu przepływu informacji między projektantem, branżami i Zamawiającym.
