Teren inwestycji znajduje się na obszarze przedwojennej zabudowy, stanowiącej w przeszłości część średniowiecznego Szczecina. Istniejąca od tamtych czasów zabudowa, w wyniku uszkodzeń została po wojnie rozebrana, a sam teren został na nowo zabudowany.
Forma projektowanego budynku wynika z historycznego kontekstu miejsca inwestycji oraz z funkcji budynku. Teren inwestycji znajduje się w obszarze Starego Miasta, które jest wpisane do rejestru zabytków. Priorytetem projektowym było utrzymanie ciągłej struktury kamienic ul. Podgórnej i podniesienie jakości przestrzeni publicznej. Nowa zabudowa nawiązuje do zasad historycznej kompozycji pierzei oraz charakteru zachowanej zabudowy staromiejskiej przy ul. Podgórnej.
Zgodnie z zaleceniami konserwatorskimi w fasadzie wyartykułowano wyraźne zwieńczenie koronujące, nawiązujące do rozwiązań historycznych, zbudowane z gzymsu i mocnego akcentu w postaci bariery wieńczącej. Detale elewacyjne, jak i cały budynek zaplanowano z tradycyjnych materiałów budowlanych, nawiązujących do historycznych, zastosowanych w sąsiednich budynkach (największy udział wyprawy tynkarskiej na elewacjach).
